بیماری آبله مرغان چیست؟

نویسنده : تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۳ tick تایید شده توسط متخصصین دکتر فوری
چکیده مقاله

آبله‌ مرغان یک بیماری عفونی است که ناشی از ویروس واریسلا زوستر است. این بیماری به طور معمول با بروز بثورات پوستی خارش‌دار و ایجاد تاول‌های کوچک پر از مایع شناخته می‌شود. ویروس آبله‌ مرغان به‌راحتی می‌تواند به افرادی که قبلاً به این بیماری مبتلا نشده‌اند یا واکسن مربوط به آن را دریافت نکرده‌اند، منتقل شود. درگذشته، این بیماری یکی از مشکلات بهداشتی شایع به شمار می‌رفت، اما با معرفی و اجرای واکسن آبله‌ مرغان، امروزه این بیماری به طور قابل‌توجهی کاهش‌یافته و از بروز آن در کودکان جلوگیری می‌شود.

approved-by-doctors

تأیید‌‌‌‌‌‌‌ شده توسط پزشکان متخصص دکتر فوری

محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکتر فوری مشاوره بگیرید.

فهرست مطالب

خلاصه این مطلب را در این پادکست گوش دهید:

علائم آبله مرغان واکسیناسیون علیه آبله‌مرغان یک روش مؤثر برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری و همچنین عوارض بهداشتی ناشی از آن محسوب می‌شود. دریافت این واکسن نه‌تنها از بروز آبله‌ مرغان جلوگیری می‌کند، بلکه به تقویت سیستم ایمنی کودکان در برابر بیماری‌های دیگر نیز کمک می‌کند. این امر اهمیت بالای واکسیناسیون را در حفاظت از سلامت عمومی و کاهش شیوع بیماری‌ها نشان می‌دهد.

علائم و نشانه‌های آبله‌ مرغان

بثورات ناشی از آبله‌مرغان معمولاً ۱۰ تا ۲۱ روز پس از مواجهه با ویروس واریسلا زوستر بروز می‌کند. این راش معمولاً بین ۵ تا ۱۰ روز ادامه دارد. پیش از ظهور جوش‌ها، چند علامت دیگر نیز ممکن است خود را نشان دهند که شامل تب، ازدست‌دادن اشتها، سردرد، و خستگی عمومی است. مراحل آبله مرغان زمانی که بثورات آبله‌مرغان ظاهر می‌شوند، سه مرحله را طی می‌کنند. در مرحله اول، برآمدگی‌هایی به نام پاپول ایجاد می‌شود که طی چند روز به وجود می‌آیند. مرحله دوم، تاول‌های کوچک پر از مایع به نام وزیکول شکل می‌گیرند که در عرض یک روز تشکیل و سپس می‌ترکند و مایع آن‌ها نشت می‌کند. در مرحله سوم، پوسته‌ها و دلمه‌ها بر روی تاول‌های شکسته تشکیل می‌شوند و چند روز دیگر برای بهبودی نیاز دارند. برآمدگی‌های جدید ممکن است برای چند روز بعد نیز ادامه یابند، به همین دلیل ممکن است هم‌زمان با برآمدگی، تاول و دلمه مواجه شوید. قابل‌توجه است که ویروس می‌تواند تا ۴۸ ساعت قبل از ظهور بثورات به دیگران منتقل شود و تا زمانی که تمامی تاول‌های شکسته کاملاً پوسته نشوند، بیماری مسری باقی می‌ماند. این بیماری به‌طورکلی در کودکان سالم به شکل خفیفی بروز می‌کند، اما در برخی موارد، بثورات می‌تواند کل بدن را در بر بگیرد. تاول‌ها ممکن است در نواحی حساس مانند گلو و چشم نیز ایجاد شوند و همچنین در بافت‌های پوشاننده مجرای ادرار، مقعد و واژن نیز ظهور کنند. علائم آبله مرغان در بزرگسالان

آبله‌ مرغان چگونه پخش می‌شود؟

آبله‌ مرغان یک بیماری بسیار مسری است که به‌راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. این ویروس از طریق تماس نزدیک با فرد آلوده، به‌ویژه در زمان عطسه و سرفه، منتقل می‌گردد. همچنین، تماس با تاول‌های پر از مایع یا اشیایی که به قطرات آب آلوده شده‌اند نیز می‌تواند موجب انتقال این بیماری شود. ویروس واریسلا زوستر، عامل بروز آبله‌مرغان، می‌تواند در برخی افراد دوباره فعال شده و منجر به بروز زونا شود. اگرچه زونا به‌خودی‌خود به‌راحتی منتقل نمی‌شود، اما فرد مبتلا به آن می‌تواند آبله‌مرغان را به افراد غیر مستعد منتقل کند.
متن انگلیسی:

When you get chickenpox, the virus stays in your body. The virus can be triggered again if your immune system is weak. This causes shingles.

ترجمه متن: هنگامی که به آبله مرغان مبتلا می شوید، ویروس در بدن شما باقی می ماند. اگر سیستم ایمنی بدن شما ضعیف باشد، ویروس می تواند دوباره فعال شود. این باعث زونا می شود. منبع: cdc.gov

با علائم آبله‌ مرغان چه باید کرد؟

بدن را نخارانید

برای مدیریت علائم آبله‌ مرغان، جلوگیری از خاراندن تاول‌ها بسیار حائز اهمیت است. خاراندن می‌تواند به عفونت و همچنین ایجاد زخم‌های دائمی منجر شود. این موضوع به‌ویژه برای کودکان مبتلا به آبله‌مرغان می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. استفاده از دستکش یا پوشاندن دست‌ها به کودکان کمک می‌کند تا در طول شب از خاراندن خودداری کنند. همچنین، کوتاه و تمیز نگه‌داشتن ناخن‌ها می‌تواند از آسیب‌دیدن پوست جلوگیری نماید.

لوسیون کالامین می‌تواند به کاهش خارش کمک کند

لوسیون کالامین یکی از راهکارهای مؤثر برای کاهش خارش پوست است. این لوسیون دارای خواص خنک‌کنندگی و تسکین‌دهنده است و می‌تواند به خشک‌شدن لکه‌ها نیز کمک کند. در موارد شدیدتر، داروهایی نظیر کلرفنیرامین به‌صورت بدون نسخه یا با نسخه پزشک در دسترس است. در نهایت، مدیریت مناسب علائم آبله‌مرغان می‌تواند به کاهش ناراحتی و تسریع در روند بهبود کمک کند.

هیدراته بمانید

هیدراته ماندن اهمیت بسیاری دارد، زیرا آبله‌ مرغان معمولاً با تب همراه است که می‌تواند باعث کم‌آبی بدن شود. در هنگام ابتلا به این بیماری، بدن برای تنظیم دما بیشتر عرق می‌کند و سرعت تنفس افزایش می‌یابد؛ بنابراین، نوشیدن مایعات کافی، به‌ویژه آب، کمک می‌کند تا از کم‌آبی جلوگیری شود.

پاراستامول می‌تواند به تسکین درد کمک کند

درصورتی‌که شما یا فرزندتان دچار درد یا تب هستید، مصرف مسکن‌های خفیف مانند پاراستامول می‌تواند در تسکین ناراحتی مؤثر باشد. اما باید از مصرف ایبوپروفن خودداری کرد، زیرا ممکن است خطر واکنش‌های شدید پوستی را در افراد مبتلا به آبله‌مرغان افزایش دهد.

ممکن است برای گروه‌های در معرض خطر داروهای ضدویروسی تجویز شود

برای گروه‌های در معرض خطر مانند نوزادان یا زنان باردار، ممکن است داروهای ضدویروسی مانند آسیکلوویر تجویز شود. این دارو نمی‌تواند آبله‌مرغان را به طور کامل درمان کند، اما می‌تواند به کاهش علائم بیماری کمک کند.

واکسینه شوید

یک روش مؤثر برای جلوگیری از ابتلا به آبله‌مرغان، واکسیناسیون است. این واکسن به ایجاد ایمنی در برابر عفونت و جلوگیری از عوارض ناشی از آن کمک می‌کند. هرچند این واکسن به طور معمول در NHS در دسترس نیست، اما می‌توان آن را در کلینیک‌های بهداشتی مانند Superdrug دریافت کرد.

علائم آبله‌ مرغان در کودکان

درصورتی‌که کودک شما به آبله‌ مرغان مبتلا باشد، ممکن است علائمی مانند تب خفیف، احساس خستگی و تحریک‌پذیری، خارش و بروز راش‌های پوستی را تجربه کند. بروز بثورات معمولاً ۱۰ تا ۲۱ روز بعد از تماس با فرد مبتلا به این بیماری اتفاق می‌افتد. این بازه زمانی که به آن دوره کمون می‌گویند، تا زمان ظهور راش‌ها ادامه می‌یابد. در آغاز، بثورات ممکن است بر روی قفسه سینه، پشت یا صورت ظاهر شوند و سپس به سایر نواحی بدن، از جمله دهان، گسترش یابند. در ابتدا، این بثورات به شکل جوش‌های کوچک دیده می‌شوند که به‌تدریج به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. به‌طورکلی، اکثر کودکان مبتلا به آبله‌مرغان بین پنج تا هفت روز از بیماری رنج می‌برند. علائم آبله مرغان در کودکان

مراقبت در منزل

معمولاً کودکان مبتلا به آبله‌مرغان نیازی به بستری‌شدن در بیمارستان ندارند و می‌توانند در خانه تحت مراقبت قرار گیرند. ازآنجاکه آبله‌مرغان ناشی از یک ویروس است، درمان آن با آنتی‌بیوتیک‌ها امکان‌پذیر نیست. به‌جای آن، درمان به کنترل خارش ناشی از بثورات و دیگر علائم مرتبط با این بیماری ویروسی محدود می‌شود. داروها و کرم‌های مختلفی در داروخانه‌ها موجود است که می‌توانند به کاهش خارش کمک کنند. یکی از چالش‌های مهم در این دوران، اطمینان از تأمین مایعات کافی برای کودکان است. به همین دلیل، باید به کودک خود به‌صورت مکرر مایعاتی مانند آب، ژله، یخ‌زده، سوپ و سایر نوشیدنی‌ها بدهید تا خطر کم‌آبی بدن کاهش یابد. کودکان مبتلا به آبله‌مرغان ممکن است دچار تب و احساس خستگی و ناتوانی شوند. در این شرایط، مصرف پاراستامول می‌تواند مفید باشد، اما به‌هیچ‌عنوان نباید به کودک آسپرین یا ایبوپروفن داده شود، زیرا این داروها می‌توانند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

شما باید فرزندتان را نزد پزشک عمومی ببرید اگر: زمانی که فرزند شما دچار مشکلات پوستی می‌شود، مراجعه به پزشک عمومی ضروری است. در شرایطی که بثورات پوستی با نواحی بزرگ، دردناک و قرمزرنگ همراه باشد، این ممکن است نشانه‌ای از عفونت باکتریایی ثانویه باشد. همچنین اگر کودک شما به طور فزاینده‌ای احساس ناراحتی کند، خواب‌آلودگی غیرطبیعی داشته باشد یا دچار تب بالا شود، مراجعه به پزشک امری حیاتی است. در هر حالتی که نگرانی خاصی در مورد وضعیت فرزندتان وجود داشته باشد، بهتر است پزشک را در جریان قرار دهید.

شما به هر دلیلی نگران هستید

برای کودکانی که به مشکلاتی همچون اگزما مبتلا هستند، مشاوره با یک متخصص در زمینه بهداشت ضروری است تا در مورداستفاده از کرم‌های مناسب برای درمان بثورات پوست راهنمایی‌های لازم ارائه شود. درصورتی‌که کودک شما در معرض آبله‌مرغان قرار گرفته باشد، ممکن است نیاز به درمان با داروهای ضدویروسی پیدا کند، به‌ویژه اگر علائم بیماری به‌شدت شدید باشد یا کودک به بیماری‌های زمینه‌ای جدی مبتلا باشد. علاوه بر این، اگر کودک شما دچار تب و بثورات پوستی شود که به شکل لکه‌های قرمز روشن یا لکه‌های بنفش و کبودی‌های غیرقابل‌توضیح بروز کند و این لکه‌ها با فشار به رنگ پوست تغییر نکند، باید به‌عنوان نشانه‌ای از عفونت مننگوکوکی در نظر گرفته شود و فوراً به پزشک مراجعه گردد. این شرایط نیازمند توجه فوری پزشکی است.

علائم آبله‌ مرغان در بزرگسالان

علائم آبله‌ مرغان در بزرگسالان معمولاً شدیدتر از کودکان است و افراد مبتلا ممکن است دوره‌ای ناخوشایند را تجربه کنند. این علائم می‌تواند شامل تب بالا، درد و سردرد باشد که معمولاً یک یا چند روز قبل از ظهور بثورات پوستی آغاز می‌شود. علائم آبله مرغان در بزرگسالان

لکه‌ها (بثورات پوستی)

بثورات پوستی به شکل لکه‌هایی روی پوست ظاهر می‌شوند که به‌تدریج به تاول‌های کوچکی تبدیل می‌شوند و معمولاً خارش دارند. این لکه‌ها می‌توانند در هر ناحیه از بدن و حتی در دهان نیز دیده شوند. در برخی افراد، تعداد زیادی لکه وجود دارد، درحالی‌که در دیگران فقط تعداد کمی از آن‌ها نمایان می‌شود.

ازدست‌دادن اشتها و خستگی

علاوه بر این، ازدست‌دادن اشتها و احساس خستگی نیز از دیگر علائم شایع است. احساس ناخوشی عمومی و تب ممکن است چند روز ادامه پیدا کند. تاول‌ها به‌تدریج خشک شده و پوسته‌پوسته می‌شوند و ممکن است برای محوشدن کامل آن‌ها بین دو تا سه هفته زمان نیاز باشد. درمان آبله‌مرغان در بزرگسالان به کاهش علائم کمک می‌کند و شامل روش‌هایی است که به بهبود وضعیت بیمار کمک می‌کند. مهم‌ترین اقدام، مصرف مایعات به مقدار کافی برای جلوگیری از کم‌آبی بدن است.

استفاده از داروهایی نظیر پاراستامول می‌تواند به کاهش تب، درد و سردرد کمک کند.

همچنین، استفاده از کرم‌های تسکین‌دهنده، به‌ویژه لوسیون کالامین، ممکن است خارش را کاهش دهد، هرچند که اثربخشی آن به طور کامل مشخص نیست.

مصرف قرص‌های آنتی‌هیستامین

برای تسهیل خواب درصورتی‌که خارش شبانه مزاحمت ایجاد کند، مصرف قرص‌های آنتی‌هیستامین قبل از خواب پیشنهاد می‌شود. این داروها می‌توانند به خواب آرام‌تر کمک کنند و می‌توان آن‌ها را از داروخانه‌ها خریداری کرد یا با نسخه پزشک تهیه کرد.

داروهای ضدویروسی برای آبله‌ مرغان در بزرگسالان

داروهای ضدویروسی به‌عنوان یکی از روش‌های درمانی برای کاهش شدت آبله‌مرغان در بزرگسالان شناخته می‌شوند. این داروها، نظیر آسیکلوویر، قادر به ازبین‌بردن ویروس نیستند بلکه می‌توانند از تکثیر آن جلوگیری کنند. استفاده از این داروها به بزرگسالان و نوجوانانی که بالای ۱۴ سال هستند و به آبله‌ مرغان مبتلا شده‌اند توصیه می‌شود، البته تنها درصورتی‌که درمان ظرف ۲۴ ساعت پس از ظهور اولین بثورات آغاز شود. در غیر این صورت، اثرات درمانی آن‌ها به حداقل خواهد رسید. به همین دلیل، شروع به‌موقع داروهای ضدویروسی می‌تواند به کاهش شدت علائم بیماری کمک کند. این داروها به‌ویژه برای بزرگسالانی که ممکن است آبله‌ مرغان را به شکل شدیدتری تجربه کنند، مفید واقع می‌شوند. به‌عنوان‌مثال، افراد با سیستم ایمنی ضعیف، نوزادان و زنان باردار ممکن است نیاز بیشتری به این نوع درمان داشته باشند. لازم به ذکر است که این داروها معمولاً برای کودکان سالمی که به آبله‌مرغان مبتلا می‌شوند، توصیه نمی‌شوند.
عنوان توضیحات
علائم اولیه تب، خستگی، کاهش اشتها، سردرد
نشانه‌های پوستی دانه‌های قرمز که تبدیل به تاول می‌شوند و خارش دارند
مراحل بیماری ابتدا تب و علائم خفیف، سپس دانه‌ها، و نهایتاً خشک شدن و ریزش تاول‌ها
مدت زمان بیماری معمولاً ۷-۱۰ روز
پیشگیری واکسن آبله‌ مرغان، رعایت بهداشت و دوری از افراد مبتلا
درمان استراحت، مصرف مایعات، کنترل تب و استفاده از پمادهای ضد خارش

عوارض بیماری آبله مرغان

آیا آبله‌ مرغان در بزرگسالان خطرناک است؟

خطرات و عوارض آبله‌مرغان در بزرگسالان بیشتر از کودکان است. معمولاً لکه‌های ناشی از این بیماری جای زخم نمی‌گذارند، مگر اینکه به‌شدت خراشیده شوند. یکی از عوارض نگران‌کننده این بیماری عفونت‌های باکتریایی است که می‌تواند پوست اطراف لکه‌ها را ملتهب و دردناک کند و در این موارد ممکن است نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک باشد. عفونت ریه، یا پنومونی، یکی از عوارض جدی آبله‌مرغان است که از هر ۱۰ بزرگسال مبتلا به این بیماری، یک نفر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. افرادی که سیگار می‌کشند، بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند. همچنین، آنسفالیت و آتاکسی، هرچند نادر، می‌توانند به‌عنوان عوارض جانبی آبله‌مرغان بروز کنند. علاوه بر این، عوارض جدی‌تری نیز ممکن است در موارد نادر روی دهند. این عوارض شامل میوکاردیت (التهاب عضله قلب)، التهاب کلیه (گلومرولونفریت)، آپاندیسیت، پانکراتیت (التهاب پانکراس)، التهاب بیضه‌ها (اورکیت) و آرتریت (التهاب مفاصل) است. همچنین، التهاب در قسمت‌های مختلف چشم نیز می‌تواند به‌عنوان یک عارضه جانبی آبله‌مرغان بروز کند. اگرچه بروز عوارض جدی ناشی از آبله‌مرغان نادر است، لیکن توصیه می‌شود احتیاط لازم را رعایت کنید. درصورتی‌که علائم نگران‌کننده‌ای مشاهده کردید که در مورد آن‌ها مطمئن نیستید، باید به مشاوره پزشکی اقدام نمایید. این علائم شامل موارد زیر می‌شود:
  • مشکلات تنفسی
  • ضعف شدید
  • خواب‌آلودگی غیرعادی
  • تشنج
  • درد یا سردردی که با مصرف داروهای مسکن مانند پاراستامول یا ایبوپروفن بهبود نمی‌یابد
  • عدم توانایی در مصرف مایعات به علت وجود بثورات شدید در دهان
  • بثورات شدید یا بثوراتی که منجر به کبودی یا خونریزی در پوست می‌شود که به آن «بثورات هموراژیک» گفته می‌شود
  • احساس عمومی بیماری و ضعف

عوارض نادر 

به‌طورکلی، عوارض ناشی از آبله‌ مرغان نادر هستند. بااین‌حال، برخی از افراد به دلیل شرایط خاص، ممکن است در معرض خطر بالاتری برای بروز عوارض قرار داشته باشند. افرادی که در گروه‌های زیر قرار دارند، در صورت مشاهده علائم آبله‌مرغان بزرگسالان باید به‌سرعت به پزشک مراجعه کنند:
  • زنان باردار
  • افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند، به‌عنوان‌مثال، مبتلایان به لوسمی، HIV/AIDS، یا افرادی که داروهای استروئیدی مصرف می‌کنند یا تحت شیمی‌درمانی قرار دارند
  • کسانی با بیماری‌های قلبی یا ریوی
  • افرادی که به بیماری‌های پوستی شدید مبتلا هستند
  • نوزادان بسیار کوچک، به‌ویژه کودکان زیر یک ماه
در این شرایط، تشخیص و درمان به‌موقع می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند و سلامت فرد را حفظ نماید. تشخیص آبله مرغان

علل ابتلا به آبله‌ مرغان

آبله‌ مرغان به‌وسیله یک ویروس خاص ایجاد می‌شود که به‌راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌گردد. این انتقال عمدتاً از طریق مایعات بدن مانند ترشحات ناشی از سرفه یا عطسه صورت می‌گیرد و همچنین می‌تواند از طریق تماس مستقیم با زخم‌ها و بثورات پوستی فرد مبتلا انجام شود. روش‌های انتقال آبله‌ مرغان شامل موارد زیر است:
  • تماس نزدیک با فردی که به آبله‌ مرغان مبتلا است و دارای علائم بالینی است.
  • استنشاق هوای آلوده‌ای که از سرفه یا عطسه فرد مبتلا ناشی می‌شود.
  • تماس با ترشحات چشم، بینی یا دهان کودک مبتلا که می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند.
به‌طورکلی، ویروس آبله‌مرغان به‌شدت مسری است و آگاهی از راه‌های انتقال آن می‌تواند به پیشگیری از شیوع این بیماری کمک کند.

روش‌های درمان آبله‌ مرغان

در حال حاضر، درمان قطعی برای آبله‌ مرغان وجود ندارد، اما این بیماری معمولاً در مدت یک تا دو هفته بدون نیاز به مداخله پزشکی خاص بهبود می‌یابد. پزشکان ممکن است داروهایی را برای کاهش علائم بیماری تجویز کنند و همچنین راهکارهایی برای مدیریت خارش و ناراحتی و جلوگیری از انتقال ویروس ارائه دهند. درمان آبله مرغان روش‌های درمانی که می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند، شامل موارد زیر است:

داروهای مسکن:

مصرف استامینوفن می‌تواند به کنترل تب و درد ناشی از آبله‌مرغان کمک کند. بااین‌حال، لازم است به دستورالعمل‌های پزشک و تجویزات تولیدکننده توجه شود. همچنین، مصرف آسپرین در این بیماری ممنوع است، زیرا ممکن است عوارض جدی ایجاد کند. همچنین، از ایبوپروفن باید پرهیز کرد، زیرا ممکن است ریسک ابتلا به گلودرد استرپتوکوکی را افزایش دهد.

پیشگیری از کم‌آبی:

مصرف مایعات به‌ویژه آب، برای جلوگیری از کم‌آبی بدن که یکی از عوارض آبله‌مرغان است، بسیار ضروری است.

مصرف بستنی‌های بدون قند:

در صورت وجود زخم در دهان، این نوع بستنی‌ها می‌توانند به کاهش درد کمک کنند. همچنین، توصیه می‌شود از غذاهای شور و تند دوری شود. در مواردی که جویدن مشکل است، سوپ می‌تواند گزینه مناسب‌تری باشد، به شرطی که داغ نباشد.

کاهش خارش:

خارش ناشی از آبله‌مرغان می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. جلوگیری از خارش پوست برای کاهش خطر ایجاد زخم اهمیت زیادی دارد. استفاده از پمادهای موضعی، حمام‌های خنک و قرص‌های بنادریل خوراکی می‌تواند به تسکین این مشکل کمک کند.

درمان خارش آبله مرغان

برای کاهش احتمال خارش، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
  • نگه‌داشتن ناخن‌ها تمیز و کوتاه
  • استفاده از دستکش یا جوراب بر روی دست کودک هنگام خواب برای جلوگیری از آسیب به پوست
  • پوشیدن لباس‌های گشاد و راحت
پزشکان ممکن است برای گروه‌های خاص نظیر زنان باردار، بزرگسالان با تشخیص زودهنگام، نوزادان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، داروهای ضدویروسی تجویز کنند. یکی از این داروها آسیکلوویر است که در درمان آبله‌مرغان مؤثر است. بهترین زمان برای مصرف این دارو، ظرف ۲۴ ساعت پس از ظهور علائم است. هرچند این دارو می‌تواند شدت علائم را کاهش دهد، اما به طور کامل بیماری را درمان نمی‌کند.

آبله‌ مرغان: کنترل خارش

چکیده

زمانی که فردی به آبله‌ مرغان مبتلا می‌شود، بروز بثورات پوستی می‌تواند منجر به احساس آزردگی و ناراحتی شود. شدت این بثورات ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشد، اما همه بیماران باید تلاش کنند تا از خارش کمتری رنج ببرند. خارش مداوم می‌تواند به عوارض جدی‌تری مانند عفونت‌های باکتریایی یا ایجاد اسکار منجر شود. برای تسکین خارش ناشی از این بیماری، می‌توان از روش‌های خانگی و داروهای بدون نسخه استفاده کرد، اما توصیه می‌شود پیش از استفاده از هرگونه دارو، با پزشک مشورت شود.

راهکارهای کاهش خارش

روش‌های خانگی می‌توانند به کاهش احساس خارش در بیماران مبتلا به آبله‌مرغان کمک کنند. در ادامه به برخی از این روش‌ها اشاره می‌شود که می‌تواند راحتی بیشتری را برای فرد فراهم آورد و خارش را تحت کنترل درآورد.

حمام‌ها

استفاده از حمام‌های گرم یا سرد می‌تواند به تسکین خارش کمک کند. پیشنهاد می‌شود که بیمار به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در آب حمام کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد. در این مدت، مهم است که از صابون‌های عادی استفاده نشود و به‌جای آن از صابون‌های ملایم و مخصوص پوست‌های حساس استفاده گردد. همچنین، افزودن بلغور جو دوسر به آب حمام، می‌تواند خاصیت تسکینی بیشتری داشته باشد. پس از حمام، پوست باید به‌آرامی خشک شود و از مالش آن جلوگیری شود.

کمپرس سرد

استفاده از کمپرس سرد در نواحی خارش‌دار می‌تواند مؤثر واقع شود. با استفاده از پارچه‌ای نرم و خنک، می‌توان کمپرس را به طور مستقیم بر روی پوست قرارداد. علاوه بر این، تهیه خمیری از بلغور جو دوسر و قراردادن آن بر روی نواحی خارش‌دار نیز می‌تواند تسکین‌دهنده باشد. برای تهیه این خمیر، بلغور جو دوسر را به‌صورت پودر درآورده و با مقداری آب گرم ترکیب کنید، سپس آن را بر روی ناحیه آسیب‌دیده به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قرار دهید و پس از آن به‌آرامی شستشو دهید.

لوسیون‌های تسکین‌دهنده

استفاده از لوسیون‌های تسکین‌دهنده می‌تواند به کاهش علائم ناشی از تاول‌های آبله‌مرغان کمک کند. البته، پیش از به‌کارگیری هر گونه داروی حاوی آنتی‌هیستامین، مشاوره با پزشک ضروری است. برخی از لوسیون‌هایی که می‌توانند مفید باشند شامل موارد زیر هستند:
  • لوسیون‌هایی که ترکیباتی چون فنل، منتول و کافور دارند، مانند لوسیون کالامین.
  • لوسیون‌هایی که حاوی بلغور جو هستند، مانند لوسیون Aveeno.
برای جلوگیری از تحریک پوست، رعایت نکات بهداشتی عمومی بسیار مهم است. به‌عنوان‌مثال:
  • استفاده از لباس‌های نخی و گشاد می‌تواند مانع از ایجاد خارش شود.
  • تعویض منظم لباس‌ها و ملحفه‌ها به حفظ بهداشت کمک می‌کند.
  • در صورت بروز تحریک ناشی از لباس یا وسایل دیگر، به‌کارگیری شوینده‌های ملایم توصیه می‌شود.
در مورد آنتی‌هیستامین‌ها، بهتر است از لوسیون‌ها و کرم‌های حاوی این ترکیبات برای درمان آبله‌مرغان پرهیز شود. اما آنتی‌هیستامین‌های خوراکی ممکن است به کاهش خارش کمک کنند. این نوع داروها می‌توانند به‌ویژه در شب از خارش ناشی از بثورات و تاول‌ها جلوگیری کنند و به خواب آرام‌تری منجر شوند.

روش‌های پیشگیری از آبله‌ مرغان

آبله‌ مرغان یک بیماری عفونی است که می‌توان با واکسیناسیون آن را پیشگیری کرد. واکسن آبله‌مرغان به طور معمول در دو مرحله به کودکان تزریق می‌شود. دوز اول بین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین ۴ تا ۶ سالگی تجویز می‌گردد. در بسیاری از موارد، این واکسن به‌صورت ترکیبی با واکسن‌های سرخک، اوریون و سرخجه (MMRV) ارائه می‌شود، اما می‌تواند به‌صورت مستقل نیز وجود داشته باشد. بزرگسالانی که سابقه ابتلا به آبله‌مرغان را ندارند نیز باید این واکسن را دریافت کنند. افرادی که سن آنها ۱۳ سال یا بیشتر است و تاکنون واکسن را دریافت نکرده‌اند، باید دو دوز واکسن را بافاصله حداقل ۲۸ روز تزریق کنند. پیشگیری از آبله مرغان مطالعات نشان داده‌اند که واکسیناسیون بیش از ۹۰ درصد در جلوگیری از ابتلا به آبله‌ مرغان مؤثر است و از سال ۱۹۹۵ تا کنون، این واکسن مانع از بروز حداقل ۹۱ میلیون مورد آبله‌مرغان گردیده است. بااین‌حال، برخی از افراد نباید واکسن آبله‌مرغان را دریافت کنند. این افراد شامل کسانی هستند که به اجزاء واکسن حساسیت دارند، باردار بوده یا احتمال بارداری وجود دارد، دارای مشکلات سیستم ایمنی هستند، به بیماری سل مبتلا هستند، یا در حال حاضر حال عمومی خوبی ندارند. همچنین، افرادی که اخیراً خون یا واکسن زنده ضعیف شده دیگری دریافت کرده‌اند نیز باید از دریافت این واکسن خودداری کنند تا از بروز عوارض جانبی جلوگیری شود.

واکسن آبله‌ مرغان

دو نوع واکسن آبله‌مرغان که در ایالات متحده آمریکا تأیید شده‌اند، وجود دارد. این واکسن‌ها می‌توانند به طور هم‌زمان با سایر واکسن‌ها تزریق شوند و ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند اطلاعات مفیدی در این زمینه ارائه دهند. واکسن Varivax® فقط شامل واکسن آبله‌مرغان است و برای استفاده در افراد از سن ۱۲ ماه به بالا مجوز دارد. این واکسن معمولاً به کودکان در دو نوبت تزریق می‌شود؛ اولین دوز در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین ۴ تا ۶ سالگی. واکسن ProQuad® که به نام MMRV نیز شناخته می‌شود، ترکیبی از واکسن‌های سرخک، اوریون، سرخجه و آبله‌ مرغان است. این واکسن تنها برای کودکان ۱۲ماهه تا ۱۲ساله مجاز به استفاده است؛ بنابراین، انتخاب نوع واکسن مناسب بستگی به سن و وضعیت بهداشتی کودک دارد و پزشکان می‌توانند در این زمینه راهنمایی‌های لازم را ارائه دهند.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

آبله‌ مرغان یک بیماری ویروسی است که به‌راحتی منتقل می‌شود و می‌تواند برای بعضی افراد ناراحتی‌هایی ایجاد کند. شناخت علائم و دلایل این بیماری، همچنین عواملی که ممکن است خطر آن را افزایش دهند، بسیار مهم است. همچنین باید از روش‌های تشخیص و درمان آن آگاه باشیم و برای پیشگیری از بروز آن اقدامات لازم را انجام دهیم. با رعایت بهداشت فردی و انجام واکسیناسیون، می‌توانیم شیوع آبله‌ مرغان و مشکلات ناشی از آن را کاهش دهیم و شرایط بهتری برای جامعه‌مان ایجاد کنیم. اگر شما یا فرزندتان به آبله‌مرغان مشکوک هستید، حتماً به پزشک متخصص عفونی یا پزشک عمومی و دکتر اطفال معتبر مراجعه کنید تا راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید و از درمان به‌موقع برخوردار شوید. سلامت شما و خانواده‌تان بسیار اهمیت دارد، پس هرگز در این زمینه کوتاهی نکنید.

سوالات متداول

  • آبله‌ مرغان چیست؟

    آبله‌ مرغان یک عفونت ویروسی مسری است که توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. این بیماری عمدتاً در دوران کودکی بروز می‌کند و باعث ایجاد تاول‌های قرمز و خارش‌دار بر روی پوست می‌شود.

  • علائم اصلی آبله‌ مرغان چیست؟

    علائم اولیه شامل تب، خستگی، سردرد و ازدست‌دادن اشتها است. پس از آن، جوش‌های قرمز که به تاول تبدیل می‌شوند، روی پوست ظاهر می‌شوند. این تاول‌ها ممکن است دچار خارش شدید شوند و در نهایت به دلمه تبدیل شوند.

  • آبله‌ مرغان چگونه منتقل می‌شود؟

    آبله‌ مرغان به‌شدت مسری است و از طریق تماس مستقیم با ترشحات تاول‌ها یا ذرات معلق در هوا (از طریق سرفه یا عطسه فرد مبتلا) منتقل می‌شود. افرادی که واکسن نزده‌اند یا قبلاً مبتلا نشده‌اند، در معرض خطر بیشتری هستند.

  • چه کسانی بیشتر در معرض خطر آبله‌ مرغان هستند؟

    کودکان، افرادی که واکسن نزده‌اند و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله‌ مرغان قرار دارند. همچنین زنان باردار و نوزادان در معرض خطر عوارض شدیدتر این بیماری هستند.

  • آیا آبله‌ مرغان خطرناک است؟

    اگرچه در بیشتر موارد آبله‌ مرغان یک بیماری خفیف و خود محدود شونده است، اما در برخی افراد می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند عفونت‌های باکتریایی پوست، پنومونی، التهاب مغز (آنسفالیت) یا عفونت‌های شدید شود.

  • چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

    در صورت مشاهده علائم آبله‌ مرغان، به‌ویژه در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، زنان باردار، یا افرادی که علائم شدیدی مانند تنگی نفس، سردرد شدید یا تب بالا دارند، مراجعه به پزشک ضروری است.

  • چگونه می‌توان از آبله‌ مرغان پیشگیری کرد؟

    مؤثرترین راه پیشگیری، دریافت واکسن آبله‌ مرغان است. این واکسن معمولاً در دو دوز به کودکان تزریق می‌شود. همچنین، رعایت بهداشت فردی و اجتناب از تماس نزدیک با افراد مبتلا می‌تواند به جلوگیری از انتشار بیماری کمک کند.

  • آیا یک‌بار ابتلا به آبله‌ مرغان باعث ایمنی دائمی می‌شود؟

    بله، در بیشتر موارد، افرادی که یک‌بار به آبله‌ مرغان مبتلا می‌شوند، ایمنی دائمی نسبت به آن پیدا می‌کنند. بااین‌حال، ویروس می‌تواند در بدن به حالت نهفته باقی بماند و در آینده باعث بروز زونا شود.

  • درمان آبله‌ مرغان چیست؟

    درمان آبله‌ مرغان شامل استراحت کافی، نوشیدن مایعات فراوان و مصرف داروهای ضد تب و ضد خارش برای کاهش علائم است. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضدویروسی را برای کاهش شدت بیماری تجویز کند.

  • آیا بزرگسالان هم می‌توانند به آبله‌ مرغان مبتلا شوند؟

    بله، بزرگسالانی که در کودکی به آبله‌ مرغان مبتلا نشده‌اند یا واکسن آن را دریافت نکرده‌اند، می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. ابتلا به آبله‌ مرغان در بزرگسالی معمولاً شدیدتر است و احتمال عوارض بیشتری دارد.

5/5

دیدگاهتان را بنویسید