ایبوپروفن برای چیست؟ کاربرد و عوارض
ایبوپروفن یک داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) است. با کاهش هورمونهایی که باعث التهاب و درد در بدن میشوند، عمل میکند. ایبوپروفن برای کاهش تب و درمان درد یا التهاب ناشی از بسیاری از بیماریها مانند سردرد، دنداندرد، کمردرد، آرتریت، دردهای قاعدگی یا آسیب جزئی استفاده میشود. ایبوپروفن در بزرگسالان و کودکانی که حداقل ۶ ماه دارند استفاده میشود.
تأیید شده توسط پزشکان متخصص دکتر فوری
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکتر فوری مشاوره بگیرید.
خلاصه این مطلب را در این پادکست گوش دهید:
موضوع | توضیحات |
---|---|
تعریف | ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است. |
کاربرد | کاهش درد، تب و التهاب. |
نحوه مصرف | به صورت خوراکی و همراه با غذا یا آب. |
عوارض جانبی | سوزش معده، حالت تهوع، سردرد، سرگیجه. |
تداخل دارویی | ممکن است با داروهای ضدانعقاد، فشار خون و آسپرین تداخل داشته باشد. |
مصرف در بارداری | در سهماهه سوم بارداری توصیه نمیشود. |
مقدار مصرف | بزرگسالان: ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیگرم هر ۴ تا ۶ ساعت. |
مصرف مداوم | توصیه نمیشود؛ ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. |
ایبوپروفن برای چه مواردی استفاده میشود؟
در دوزهای بدون نسخه، ایبوپروفن برای تسکین موقت درد و تب خفیف تا متوسط استفاده میشود. همچنین میتواند قرمزی، تورم و درد همراه با التهاب را کاهش دهد
ایبوپروفن را میتوان برای تسکین موقت درد و/یا التهاب مرتبط با موارد زیر استفاده کرد:
- سردرد (بهعنوانمثال میگرن، سردرد تنشی)
- درد عضلانی (مانند کشیدگی و رگبهرگ شدن، آسیبهای ورزشی)
- علائم سرماخوردگی و آنفولانزا
- درد پریود
- کمردرد
- درد دندان، از جمله دنداندرد و درد بعد از عملهای دندانپزشکی
- درد مفاصل (بهعنوانمثال درد آرتریت)
- رگبهرگ شدن و کشیدگی مفاصل و تاندون
- درد سینوسی
نحوه مصرف ایبوپروفن
قبل از مصرف این دارو باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
اگر به این دارو حساسیت دارید، یا پس از مصرف آسپرین یا NSAID تابهحال حمله آسم یا واکنش آلرژیک شدید داشتهاید، نباید از ایبوپروفن استفاده کنید.
از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا استفاده از این دارو در موارد زیر بیخطر است یا خیر:
- بیماری قلبی، فشارخون بالا، کلسترول بالا، دیابت، یا اگر سیگار میکشید.
- حمله قلبی، سکته مغزی یا لختهشدن خون
- زخم معده یا خونریزی
- بیماری کبد یا کلیه
- آسم
- اگر برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته آسپرین مصرف میکنید.
- اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، قبل از استفاده از این دارو با پزشک مشورت کنید.
- اگر باردار هستید، نباید ایبوپروفن مصرف کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید. مصرف NSAID در ۲۰ هفته آخر بارداری میتواند باعث مشکلات جدی قلبی یا کلیوی در جنین و عوارض احتمالی در دوران بارداری شود.
- بدون مشورت پزشک به کودک کمتر از ۶ ماه ایبوپروفن ندهید
متن انگلیسی:
Do not give ibuprofen for chickenpox unless it has been recommended by a doctor. It can cause a serious skin reaction.
ترجمه متن:
برای آبله مرغان ایبوپروفن ندهید مگر اینکه توسط پزشک توصیه شده باشد. می تواند یک واکنش جدی پوستی ایجاد کند.
چگونه ایبوپروفن مصرف کنم؟
از ایبوپروفن دقیقاً طبق دستورالعمل روی برچسب یا طبق تجویز پزشک استفاده کنید. از کمترین دوز مؤثر برای درمان بیماری خود استفاده کنید.
مصرف بیش از حد این دارو ممکن است به معده یا روده شما آسیب برساند. حداکثر مقدار ایبوپروفن برای بزرگسالان ۸۰۰ میلیگرم در هر دوز یا ۳۲۰۰ میلیگرم در روز (حداکثر ۴ دوز) است.
دوز مصرفی کودک به سن و وزن کودک بستگی دارد. دستورالعملهای دوز همراه با ایبوپروفن اطفال را برای سن و وزن کودک خود بهدقت دنبال کنید. اگر سؤالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
برای کاهش ناراحتی معده ایبوپروفن را با غذا یا شیر مصرف کنید.
سوسپانسیون خوراکی (مایع) را قبل از اندازهگیری دوز تکان دهید. از سرنگ دوز ارائه شده استفاده کنید یا از دستگاه اندازهگیری دوز (نه قاشق آشپزخانه) استفاده کنید.
قرص جویدنی باید قبل از قورتدادن جویده شود.
دوز برای فرم خوراکی (قرص و سوسپانسیون):
برای تب:
کودکان بالای ۲ سال – مصرف و مقدار مصرف باید توسط پزشک تعیین شود.
کودکان ۶ ماه تا ۲ سال – دوز بر اساس وزن بدن و دمای بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود.
برای تب کمتر از ۱۰۲.۵ درجه فارنهایت (۳۹.۲ درجه سانتیگراد)، دوز معمولاً ۵ میلیگرم (میلیگرم) بهازای هر کیلوگرم (حدود ۲.۲ میلیگرم در هر پوند) از وزن بدن است.
برای تب بالا، دوز معمولاً ۱۰ میلیگرم بهازای هر کیلوگرم (حدود ۴.۵ میلیگرم در هر پوند) از وزن بدن است.
این دارو ممکن است هر شش تا هشت ساعت، در صورت نیاز، تا ۴۰ میلیگرم در هر کیلوگرم در روز تجویز شود.
نوزادان کمتر از ۶ ماه – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
برای دردهای قاعدگی:
بزرگسالان – ۴۰۰ میلیگرم (میلیگرم) هر چهار ساعت، در صورت نیاز.
کودکان – مصرف و مقدار مصرف باید توسط پزشک تعیین شود.
برای دردهای خفیف تا متوسط:
بزرگسالان و نوجوانان – ۴۰۰ میلیگرم (میلیگرم) هر چهارتا شش ساعت، در صورت نیاز.
کودکان بزرگتر از ۶ ماه – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً ۱۰ میلیگرم (میلیگرم) بهازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) وزن بدن هر شش تا هشت ساعت، در صورت نیاز، تا ۴۰ میلیگرم در هر کیلوگرم در روز است.
نوزادان کمتر از ۶ ماه – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
برای درمان پوکیاستخوان و آرتریت روماتوئید:
بزرگسالان و نوجوانان – ۱۲۰۰ میلیگرم (میلیگرم) تا ۳۲۰۰ میلیگرم در روز به سه یا چهار دوز مساوی تقسیم میشود.
کودکان – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً ۳۰ میلیگرم (میلیگرم) تا ۴۰ میلیگرم (میلیگرم) بهازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) وزن بدن در روز است که به سه یا چهار دوز تقسیم میشود.
نوزادان کمتر از ۶ ماه – مصرف و دوز باید توسط پزشک تعیین شود.
تفاوت بروفن و ایبوپروفن
بروفن و ایبوپروفن دو داروی مرتبط هستند که معمولاً برای کاهش تب و تسکین درد و التهاب مورداستفاده قرار میگیرند. درحالیکه بروفن بهعنوان یک داروی عمومی شناخته میشود، در واقع حاوی این دارو بهعنوان ماده فعال خود است. ایبوپروفن به گروهی از داروها به نام داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) تعلق دارد.
این داروها به دلیل خواص ضدالتهابی و تسکینی که دارند، به طور گستردهای برای مدیریت علائم مختلف از جمله دردهای خفیف تا متوسط و شرایط التهابی تجویز میشوند. بااینحال، باید توجه داشت که بروفن و ایبوپروفن فقط به تسکین علائم کمک میکنند و نمیتوانند بیماریهای زمینهای را درمان کنند. در نتیجه، استفاده از این داروها باید تحتنظر پزشک و بهصورت هدفمند انجام شود.
قرص ایبوپروفن ۴۰۰ برای چیست؟
برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط از جمله دردهای روماتیسمی یا عضلانی، درد ناشی از شرایط غیرجدی آرتریت، کمردرد، سردرد، دنداندرد، میگرن، نورالژی، دیسمنوره، تب و تسکین علائم سرماخوردگی و آنفولانزا.
چه زمانی باید ایبوپروفن ۴۰۰ میلیگرمی مصرف کنم؟
بزرگسالان و نوجوانان – ۴۰۰ میلیگرم (میلیگرم) هر چهارتا شش ساعت، در صورت نیاز. کودکان بالای ۶ ماه – دوز بر اساس وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دوز معمولاً ۱۰ میلیگرم بهازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) وزن بدن هر شش تا هشت ساعت، در صورت نیاز، تا ۴۰ میلیگرم در هر کیلوگرم در روز است.
متن انگلیسی:
Taking ibuprofen in combination with aspirin can be especially dangerous if you are taking aspirin to prevent stroke or heart attack. Ibuprofen can make aspirin less effective in protecting your cardiovascular system.
ترجمه متن:
مصرف ایبوپروفن در ترکیب با آسپرین می تواند به ویژه در صورت مصرف آسپرین برای جلوگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی خطرناک باشد. ایبوپروفن می تواند آسپرین را در محافظت از سیستم قلبی عروقی شما کمتر کند.
منبع: mayoclinic
تداخل دارویی آسپرین و ایبوپروفن
آسپرین و ایبوپروفن هر دو متعلق به یک دسته دارویی به نام داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) هستند. آنها عوارض جانبی مشابهی دارند و مصرف آنها با هم خطر ابتلا به این عوارض جانبی را افزایش میدهد. آسپرین و ایبوپروفن میتوانند باعث خونریزی معده شوند، بهخصوص اگر بیش از حد مصرف کنید.
پزشکان توصیه میکنند که افراد از مصرف همزمان ایبوپروفن و آسپرین خودداری کنند، زیرا احتمال عوارض جانبی را افزایش میدهد. این به این دلیل است که هر دو دارو از یک خانواده از داروهای شناخته شده به نام NSAID هستند.
اطلاعات دارویی ایبوپروفن و اشکال دارویی
ایبوپروفن یکی از داروهای غیراستروئیدی ضدالتهاب (NSAID) است که در اشکال و دوزهای مختلفی در دسترس قرار دارد. آگاهی از این اشکال و نقاط قوت آن برای تعیین دوز مناسب بهویژه در شرایط خاص اهمیت بسزایی دارد. انواع مختلف ایبوپروفن شامل موارد زیر است:
– قرصهای ۱۰۰ میلیگرمی
– قرصهای ۲۰۰ میلیگرمی
– ۴۰۰ میلیگرمی (با نسخه)
– ۶۰۰ میلیگرمی (با نسخه)
– ۸۰۰ میلیگرمی (با نسخه)
– کپسولهای ۲۰۰ میلیگرمی
– قرصهای جویدنی ۱۰۰ میلیگرمی
– سوسپانسیون خوراکی ۱۰۰ میلیگرم در هر ۵ میلیلیتر
– سوسپانسیون خوراکی غلیظ ۵۰ میلیگرم در هر ۱.۲۵ میلیلیتر (مناسب برای نوزادان)
انتخاب نوع مناسب این دارو میتواند بسته به نیازهای خاص هر فرد متفاوت باشد. بهویژه برای کودکان، قرصهای جویدنی یا اشکال مایع ممکن است انتخاب بهتری باشند، زیرا بلع قرص برای آنها دشوار است.
ایبوپروفن با دوز بالا که نیاز به نسخه پزشک دارد، معمولاً برای مدیریت دردهای شدید یا التهاب ناشی از بیماریهای خاص تجویز میشود. برخی از شرایطی که ممکن است نیاز به این نوع ایبوپروفن داشته باشند شامل دیسمنوره (درد قاعدگی)، استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید است. در این موارد، دریافت نسخه از پزشک برای درمان دردها امری رایج و منطقی به شمار میآید.
عوارض جانبی شربت ایبوپروفن
عوارض جانبی ممکن ناشی از مصرف این دارو که باید بهسرعت به تیم درمانی خود گزارش شود، شامل موارد زیر است:
واکنشهای آلرژیک
این واکنشها میتوانند بهصورت بثورات پوستی، خارش، کهیر و تورم در نواحی صورت، لبها، زبان یا گلو بروز کنند.
خونریزی: علائم شامل مدفوع خونی یا سیاه، استفراغ خون و یا موادی با رنگ قهوهای مشابه تفاله قهوه، ادرار قرمز یا قهوهای تیره و همچنین بروز لکههای کوچک قرمز یا بنفش بر روی پوست، کبودی و خونریزی غیرطبیعی است.
حمله قلبی
درد یا احساس سفتی در ناحیه قفسه سینه، شانهها، بازوها یا فک، همراه باحالت تهوع، تنگی نفس و علائم دیگر نظیر پوست سرد یا مرطوب و احساس ضعف یا سرگیجه میتواند نمایانگر این وضعیت باشد.
نارسایی قلبی: علائمی مانند تنگی نفس، تورم در مچ پاها، دستها یا پاها، افزایش ناگهانی وزن و خستگی غیرعادی باید موردتوجه قرار گیرد.
افزایش فشارخون: این وضعیت میتواند به عوارض جدی منجر شود و نیاز به ارزیابی دارد.
آسیب کلیه: کاهش حجم ادرار، همراه با تورم در نواحی مچ پا، دستها یا پاها میتواند بهعنوان نشانهای از این آسیب تلقی شود.
آسیب کبدی: درد در ناحیه بالای شکم سمت راست، ازدستدادن اشتها، حالت تهوع، مدفوع روشن و ادرار با رنگ زرد یا قهوهای تیره، زردی پوست یا چشمها و خستگی غیرعادی از علائم این عارضه هستند.
علاوه بر این، ممکن است راش، تب و تورم غدد لنفاوی نیز مشاهده شود. تغییرات جلدی شامل قرمزی، تاول، لایهبرداری یا شلشدن پوست، حتی در ناحیه دهان نیز باید موردتوجه قرار گیرد.
سکته مغزی: علائم این وضعیت شامل بیحسی یا ضعف ناگهانی در صورت، بازو یا پا، مشکل در صحبتکردن، گیجی، اختلال در تعادل و هماهنگی، سرگیجه و سردرد شدید است.
عوارض جانبی دیگری که معمولاً نیاز به مراقبت پزشکی ندارند، اما اگر ادامهدار یا آزاردهنده باشند، باید به تیم درمانی گزارش شوند، شامل سردرد، ازدستدادن اشتها، حالت تهوع و ناراحتی معده است.
این فهرست ممکن است تمام عوارض جانبی احتمالی را شامل نشود و در صورت بروز هرگونه نگرانی، توصیه میشود با متخصصین مشورت شود.
موارد احتیاط پیش از مصرف ایبوپروفن
این دارو میتواند خطر حمله قلبی یا سکته کشنده را افزایش دهد. این دارو را درست قبل یا بعد از جراحی بایپس قلب (پیوند عروق کرونر یا CABG) استفاده نکنید.
ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث خونریزی معده یا روده شود که میتواند کشنده باشد. این شرایط میتواند بدون هشدار در هنگام استفاده از این دارو، بهویژه در افراد مسن رخ دهد.
بیش از دوز توصیه شده خودمصرف نکنید.
مصرف بیش از حد این دارو میتواند به معده یا روده شما آسیب برساند.
فقط از کمترین مقدار دارویی که برای تسکین درد، تورم یا تب خود لازم است استفاده کنید.
اگر شما با شرایط زیر مواجه هستید، از مصرف ایبوپروفن باید خودداری کنید:
- سابقه حساسیت شدید به آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID)
- سابقه زخم معده
- نارسایی قلبی شدید
- بیماری شدید کبدی
- درصورتیکه برای پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی از دوزهای کم آسپرین استفاده میکنید
برای افراد بالای ۶۵ سال، افرادی که شیر میدهند یا دارای یکی از شرایط زیر هستند، باید در مصرف ایبوپروفن احتیاط کنند:
- آسم
- مشکلات کلیوی یا کبدی
- لوپوس
- بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
- سابقه خونریزی معده
- فشارخون بالا
- تنگی عروق
- هر نوع مشکل قلبی نظیر آنژین صدری، حمله قلبی یا نارسایی قلبی خفیف تا متوسط
کودکان
ایبوپروفن میتواند به کودکان از سن ۳ ماهگی و با وزن حداقل ۵ کیلوگرم داده شود. این دارو برای تسکین درد، التهاب و تب مورداستفاده قرار میگیرد. در برخی موارد، پزشک ممکن است این دارو را برای کودکان کوچکتر نیز تجویز کند، بهخصوص اگر استفاده از پاراستامول مناسب نباشد، مانند کنترل تب پس از واکسیناسیون.
مهم است که بدانید ایبوپروفن میتواند با برخی داروها تداخل داشته باشد و این تداخل میتواند اثربخشی داروها را تحتتأثیر قرار دهد و خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. به دلیل اینکه ایبوپروفن یک NSAID محسوب میشود، توصیه میشود که از مصرف همزمان چندین NSAID خودداری شود تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.
نتیجهگیری و راهنمای مراجعه به پزشک
در صورت تجربه درد و تب، چه در بزرگسالان و چه در کودکان، ضروری است که اقدامات درمانی متناسب با این علائم اتخاذ گردد. شناسایی منبع ایجادکننده این علائم، کلید تعیین روش درمانی مناسب است.
درد و تب ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا ایجاد شود. در مواردی که التهاب عامل بروز این علائم است، داروی ایبوپروفن میتواند به کاهش درد و تب کمک کند.
بااینحال، استفاده از این دارو باید تحتنظر پزشک عمومی یا متخصص داخلی صورت گیرد.
بهمنظور دسترسی به اطلاعات دقیقتر درباره نحوه مصرف و دوز مناسب دارو، مراجعه به ویزیت آنلاین پزشک عمومی، مشاورههای پزشکی آنلاین یا خدمات مشاوره دارویی میتواند مفید واقع شود. دکتر فوری میتواند دسترسی سریع و آسان با بهترین متخصصین را برای شما فراهم کند.
سوالات متداول
- ایبوپروفن چیست و چه کاربردی دارد؟
ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد، تب و التهاب استفاده میشود. این دارو برای درمان دردهای ناشی از سردرد، دنداندرد، درد عضلانی، دردهای قاعدگی، و دردهای مرتبط با آرتریت نیز به کار میرود.
- چگونه باید ایبوپروفن مصرف کنم؟
ایبوپروفن معمولاً بهصورت خوراکی و همراه با غذا یا آب مصرف میشود تا عوارض گوارشی آن کاهش یابد. مقدار مصرف آن بستگی به نوع و شدت درد دارد. همیشه دستور پزشک یا توضیحات روی بستهبندی دارو را دنبال کنید.
- چه افرادی نباید ایبوپروفن مصرف کنند؟
افرادی که سابقه زخم معده، مشکلات کلیوی، حساسیت به داروهای NSAID، یا بیماریهای قلبی دارند، باید از مصرف ایبوپروفن پرهیز کنند یا قبل از مصرف با پزشک خود مشورت کنند.
- آیا ایبوپروفن عوارض جانبی دارد؟
بله، ایبوپروفن ممکن است عوارض جانبی مانند سوزش معده، حالت تهوع، سردرد، یا سرگیجه ایجاد کند. در موارد نادرتر، مصرف طولانیمدت آن میتواند باعث بروز زخم معده، مشکلات کلیوی و افزایش خطر حمله قلبی شود.
- آیا ایبوپروفن با داروهای دیگر تداخل دارد؟
ایبوپروفن ممکن است با برخی داروها مانند داروهای ضدانعقاد خون (وارفارین)، داروهای فشارخون و آسپرین تداخل داشته باشد. قبل از مصرف ایبوپروفن همراه با داروهای دیگر، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
- آیا میتوان ایبوپروفن را در دوران بارداری یا شیردهی مصرف کرد؟
مصرف ایبوپروفن در سهماهه سوم بارداری معمولاً توصیه نمیشود. همچنین بهتر است در دوران شیردهی، قبل از مصرف هر دارویی از جمله ایبوپروفن، با پزشک مشورت شود.
- چه مقدار ایبوپروفن برای بزرگسالان و کودکان مناسب است؟
مقدار مصرف ایبوپروفن برای بزرگسالان معمولاً ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلیگرم در هر ۴ تا ۶ ساعت است. در کودکان، مقدار مصرف باید بر اساس وزن و دستور پزشک تنظیم شود.
- آیا میتوانم ایبوپروفن را بهصورت مداوم مصرف کنم؟
مصرف مداوم ایبوپروفن بدون مشورت پزشک توصیه نمیشود، زیرا میتواند منجر به عوارض جانبی جدی مانند زخم معده، مشکلات کلیوی و قلبی شود.