سنگ کلیه چیست؟ علائم و روش های درمان

خلاصه این مطلب را در این پادکست گوش دهید:

تعریف سنگ کلیه

سنگ کلیه به‌عنوان یک توده سخت و مستحکم تعریف می‌شود که از تجمع کریستال‌های ریز تشکیل شده است. این سنگ‌ها می‌توانند به طور هم‌زمان در هر دو کلیه یا مجرای حالب وجود داشته باشند.

انواع مختلفی از سنگ‌های کلیه وجود دارد که می‌توان به سنگ‌های اگزالات کلسیمی، سنگ‌های سیستین، سنگ‌های استروویت و سنگ‌های اسیداوریک اشاره کرد.

وجود یک یا چندین سنگ در سیستم ادراری می‌تواند به بروز مشکلاتی نظیر درد شدید، انسداد و عفونت‌های ادراری منجر شود. به همین دلیل، شناخت و تشخیص این سنگ‌ها اهمیت زیادی در پیشگیری و درمان بیماری‌های کلیوی دارد.

علائم و نشانه‌های سنگ کلیه 

نشانه بروز سنگ کلیه معمولاً در مراحل اولیه وجود ندارد و ممکن است فرد تا زمانی که سنگ‌ها به سمت لوله‌های ادراری (حالب) حرکت نکنند، هیچ نشانه‌ای احساس نکند. با حرکت سنگ‌ها و بروز انسداد در مسیر ادرار از کلیه‌ها، درد شدیدی که به طور ناگهانی آغاز و متوقف می‌شود، نمایان می‌شود.

این درد غالباً در ناحیه شکم یا پهلو احساس می‌شود و می‌تواند به نواحی دیگر مانند کشاله ران، بیضه‌ها در مردان و لابیا در زنان نیز منتشر گردد.

علاوه بر درد، ممکن است علائم دیگری نیز بروز کند که شامل:

• تغییر رنگ ادرار
• وجود خون در ادرار
• احساس مورمورشدن
•  تب
•   حالت تهوع
• استفراغ

این علائم نشان‌دهنده شدت و پیچیدگی وضعیت بیمار هستند و نیاز به ارزیابی پزشکی فوری دارند. در نتیجه، شناسایی این نشانه‌ها و اقدام سریع می‌تواند از عوارض جدی‌تر جلوگیری کند و به درمان مؤثرتر کمک نماید.

متن انگلیسی:

A kidney stone usually will not cause symptoms until it moves around within the kidney or passes into one of the ureters. The ureters are the tubes that connect the kidneys and bladder

ترجمه متن:

سنگ کلیه معمولاً تا زمانی که در داخل کلیه حرکت نکند یا به یکی از حالب ها نرود علائمی ایجاد نمی کند. حالب ها لوله هایی هستند که کلیه ها و مثانه را به هم متصل می کنند.

منبع: mayoclinic

انواع سنگ کلیه (عوامل تأثیرگذار در تشکیل)

سنگ کلیه یکی از مشکلات شایع پزشکی است که در برخی از موارد می‌تواند در خانواده‌ها مشاهده شود و بیشتر در نوزادان نارس بروز می‌کند. انواع مختلفی از سنگ‌های کلیه وجود دارد و منشأ این مشکل به نوع سنگ بستگی دارد.

سنگ‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که ادرار حاوی غلظت بالایی از مواد خاص باشد که به کریستال تبدیل می‌شوند. این کریستال‌ها می‌توانند در طول زمان، معمولاً طی چند هفته یا چند ماه، به سنگ‌های بزرگ‌تری تبدیل شوند.

• شایع‌ترین نوع سنگ‌های کلیه، سنگ‌های کلسیمی هستند که به‌ویژه در مردان جوان بین ۲۰ تا ۳۰ سال بیشتر دیده می‌شوند. کلسیم می‌تواند با سایر مواد ترکیب شده و سنگ را تشکیل دهد.
• یکی از ترکیبات رایج در این سنگ‌ها اگزالات است که در برخی مواد غذایی مانند اسفناج وجود دارد و همچنین در مکمل‌های ویتامین C نیز یافت می‌شود.
• علاوه بر این، برخی بیماری‌های روده باریک می‌توانند خطر ابتلا به این نوع سنگ‌ها را افزایش دهند.
• علاوه بر سنگ‌های کلسیمی، این سنگ‌ها می‌توانند از ترکیب کلسیم با فسفات‌ها یا کربنات‌ها نیز شکل بگیرند. درک دقیق از این انواع سنگ‌ها و عوامل مؤثر در تشکیل آن‌ها می‌تواند به پیشگیری و مدیریت این بیماری کمک کند.
•  یکی از این انواع، سنگ سیستین است که در افرادی که به سیستینوری مبتلا هستند، تشکیل می‌شود. این بیماری یک اختلال ارثی به شمار می‌رود و می‌تواند بر هر دو جنس، یعنی هم مردان و هم زنان، تأثیر بگذارد.
• از دیگر انواع سنگ‌ها، سنگ‌های استروویت هستند که معمولاً در افرادی که دچار عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری می‌شوند، مشاهده می‌گردند. این نوع سنگ‌ها می‌توانند به‌اندازه‌ای بزرگ شوند که باعث مسدودشدن کلیه‌ها، حالب‌ها یا مثانه گردند و در نتیجه عوارض جدی ایجاد کنند.
• سنگ‌های اسیداوریک نیز به‌ویژه در مردان بیشتر از زنان رایج هستند و ممکن است به دنبال شرایطی مانند نقرس یا به دلیل درمان‌های شیمیایی شکل بگیرند.
• علاوه بر این، برخی مواد دیگر از جمله داروها نیز می‌توانند به‌عنوان عوامل ایجاد سنگ کلیه در نظر گرفته شوند.

این تنوع در انواع سنگ‌ها نشان‌دهنده پیچیدگی‌های بالای بیماری‌های کلیوی و نیاز به بررسی‌های دقیق‌تر در تشخیص و درمان آنهاست.

روش‌های تشخیص سنگ کلیه

راه‌های تشخیص سنگ کلیه شامل یک سری آزمایشات و تصویربرداری است که به پزشکان کمک می‌کند تا وضعیت بیمار را به طور دقیق ارزیابی کنند.

آزمایش خون

در ابتدا ممکن است آزمایش خون برای بررسی موارد زیر انجام گیرد:

سطوح مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر

اسیداوریک الکترولیت

این اطلاعات به درک بهتر وضعیت کلیه‌ها و احتمال تشکیل سنگ کمک می‌کند.

آزمایش‌های عملکرد کلیه

علاوه بر این، آزمایش‌های عملکرد کلیه می‌تواند اطلاعات مفیدی در مورد کارایی این اندام حیاتی ارائه دهد. آزمایش ادرار نیز برای شناسایی کریستال‌ها و بررسی گلبول‌های قرمز در ادرار انجام می‌شود که می‌تواند نشانه سنگ یا التهاب باشد.

تصویربرداری

پزشکان از روش‌های مختلف تصویربرداری برای دیدن سنگ‌ها یا بررسی انسداد استفاده می‌کنند.

از جمله این روش‌هایی که به شناسایی و تعیین نوع سنگ‌ها کمک می‌کند:

سی‌تی‌اسکن شکم

اشعه ایکس از شکم

سونوگرافی کلیه

پیلوگرافی رتروگراد

پیلوگرافی رتروگراد همچنین به پزشکان اجازه می‌دهد تا ساختار کلیه‌ها و حالب را بادقت بیشتری بررسی کنند و درک بهتری از وضعیت بیمار به دست آورند. این فرایندهای تشخیصی به پزشکان اجازه می‌دهد تا درمان مناسب و مؤثری را برای بیماران خود انتخاب کنند.

روش‌های درمان سنگ کلیه

درمان سنگ کلیه به نوع سنگ تشکیل شده و شدت علائم بیمار بستگی دارد. اغلب سنگ‌های کوچک به طور طبیعی و بدون نیاز به مداخلات پزشکی از مجرای ادراری عبور می‌کنند. برای انجام آزمایشات لازم، ادرار باید به‌دقت تصفیه شده تا سنگ‌ها حفظ شوند.

• برای تسهیل عبور سنگ‌ها، توصیه می‌شود روزانه حداقل 6 تا 8 لیوان آب مصرف گردد تا حجم ادرار به میزان کافی افزایش یابد. این امر می‌تواند به فرآیند دفع سنگ‌ها کمک شایانی کند.
• درد ناشی از سنگ کلیه می‌تواند بسیار شدید باشد. در این راستا، مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند به کاهش درد کمک کنند، اما در مواردی که درد بسیار شدید است، تجویز مسکن‌های قوی‌تر نیز ممکن است ضروری باشد.
• برخی از بیماران به دلیل شدت درد ناشی از سنگ کلیه نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان دارند و در این موارد ممکن است دریافت مایعات از طریق ورید ضرورت پیدا کند تا وضعیت بیمار بهبود یابد. به‌طورکلی، مدیریت درد و تسهیل در دفع سنگ‌ها از جمله اهداف اصلی در درمان سنگ کلیه به شمار می‌روند.

داروهای بیماری سنگ کلیه

برای برخی از انواع سنگ‌ها، پزشک شما ممکن است دارویی برای جلوگیری از تشکیل سنگ یا کمک به شکستن و حذف مواد ایجادکننده سنگ تجویز کند. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آلوپورینول (برای سنگ‌های اسیداوریک)
• آنتی‌بیوتیک‌ها (برای سنگ‌های استروویت)
• دیورتیک ها (قرص‌های آب)
• محلول‌های فسفات
• بی‌کربنات سدیم یا سیترات سدیم
• قرص‌های آب (دیورتیک های تیازیدی)
• تامسولوسین برای شل کردن حالب و کمک به دفع سنگ

جراحی

معمولاً در موارد خاصی که نیاز به مداخله پزشکی را توجیه می‌کند، جراحی ضروری است. مانند:

•  یکی از این شرایط زمانی است که سنگ کلیه بیش از حد بزرگ است که به تنهایی از طریق دستگاه ادراری عبور نمی کند.
• همچنین در مواردی که اندازه سنگ افزایش می‌یابد، جراحی می‌تواند راه‌حل مناسب در نظر گرفته شود.
•  علاوه بر این، اگر سنگ کلیه جریان ادرار را مسدود کند، این وضعیت می تواند منجر به عفونت دستگاه ادراری و آسیب کلیه شود که نیاز به اقدام فوری دارد.
• در نهایت، اگر درد ناشی از سنگ کلیه غیرقابل‌کنترل شود، جراحی به یک گزینه درمانی اجباری تبدیل می‌شود.

روش های درمانی کم تهاجم

امروزه روش‌های درمانی نسبت به گذشته با کاهش تهاجم و عوارض همراه شده‌اند.

• یکی از این روش‌ها لیتوتریپسی است که برای حذف سنگ‌های کلیوی یا حالبی با اندازه کمتر از نیم اینچ (تقریباً ۱.۲۵ سانتی‌متر) به کار می‌رود. این تکنیک از امواج صوتی یا ضربه‌ای استفاده می‌کند تا سنگ‌ها را به قطعات ریز تبدیل کند و سپس این تکه‌ها از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند. این روش به‌عنوان سنگ‌شکنی با موج شوک برون بدنی یا ESWL شناخته می‌شود.
• در مواردی که سنگ‌ها بزرگ‌تر هستند یا ساختار کلیه‌ها و نواحی اطراف آن به‌درستی شکل نگرفته است، روش‌های کمتری تهاجمی از جمله عبور ابزار مخصوص از طریق یک بریدگی کوچک در پوست مورداستفاده قرار می‌گیرند. در این روش، سنگ‌ها با استفاده از لوله‌ای که به نام آندوسکوپ شناخته می‌شود، خارج می‌شوند.
• برای سنگ‌های واقع در ناحیه تحتانی دستگاه ادراری، اورتروسکوپی به عنوان یک گزینه دیگر مطرح می‌شود که در آن از لیزر برای شکستن سنگ‌ها استفاده می‌شود.
• در موارد نادر، اگر سایر روش‌ها مؤثر واقع نشوند یا امکان‌پذیر نباشند، ممکن است به جراحی باز موسوم به نفرولیتوتومی نیاز باشد. این جراحی به‌طورکلی گزینه آخر برای درمان سنگ‌های کلیوی محسوب می‌شود.

نکات حائز اهمیت

باید با پزشک خود درباره روش‌های درمانی مناسب برای وضعیت خود مشورت کنید. برای مدیریت سنگ‌های کلیه، مهم است که مراحل مراقبت شخصی خود را مشخص و دنبال کنید. این مراحل بستگی به نوع سنگی که دارید، متفاوت است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اولین و مهم‌ترین اقدام، افزایش میزان مصرف آب و مایعات است. نوشیدن آب کافی به رقیق کردن ادرار کمک کرده و می‌تواند از تشکیل سنگ‌های جدید جلوگیری کند.

نکته دیگر، توجه به رژیم غذایی است. برخی غذاها می‌توانند به افزایش خطر ایجاد سنگ کمک کنند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است مفید باشند؛ بنابراین، باید به انتخاب مواد غذایی خود دقت بیشتری داشته باشید.

همچنین، در برخی موارد ممکن است پزشک برای پیشگیری از تشکیل سنگ‌های کلیه داروهایی تجویز کند. این داروها می‌توانند به تنظیم سطح مواد معدنی و دیگر ترکیبات در ادرار کمک کنند.

در نهایت، برخی داروها می‌توانند به دفع سنگ‌های موجود کمک کنند. این داروها شامل مسدودکننده‌های آلفا و داروهای ضدالتهاب هستند که می‌توانند به کاهش درد و تسهیل در دفع سنگ کمک کنند.

یادآوری این نکته ضروری است که همه این مراحل باید تحت‌نظر پزشک انجام شوند تا بهترین نتایج حاصل گردد.

چه بیماری‌های موجب ایجاد سنگ کلیه می‌شوند؟

بیماری‌های مختلفی وجود دارند که می‌توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند. این شرایط می‌توانند بر میزان مواد تشکیل‌دهنده سنگ‌ها در بدن تأثیر بگذارند. برای مثال:

•  هیپرکلسیوری که به معنای وجود کلسیم زیاد در ادرار
• فشار خون بالا  دیابت
• چاقی
•  پوکی استخوان
• نقرس
•   فیبروز کیستیک
• وجود کیست در کلیه
• بیماری پاراتیروئید
• بیماری‌های التهابی روده
• اسهال مزمن

برخی از جراحی‌ها، به ویژه جراحی‌های کاهش وزن یا دیگر جراحی‌های مرتبط با معده و روده، نیز ممکن است به ایجاد سنگ‌های کلیه منجر شوند. بنابراین، توجه به این بیماری‌ها و شرایط می‌تواند به پیشگیری از سنگ کلیه کمک کند.

تفاوت درد سنگ کلیه، عفونت کلیه و کمر درد در چیست؟

درد کلیه ناشی از سنگ کلیه و عفونت کلیه می تواند بسیار شبیه به هم باشد و این می تواند تشخیص صحیح را دشوار کند. در واقع، علائم سنگ کلیه اغلب با سایر بیماری ها مانند آپاندیسیت، کمردرد و عفونت های دستگاه ادراری اشتباه گرفته می شود.

یکی از بارزترین علائم سنگ کلیه، درد شدید در ناحیه شکم یا کمر است. هنگامی که بیماران به اورژانس مراجعه می کنند، پزشکان ممکن است این درد را به عنوان آپاندیسیت که التهاب آپاندیس است تشخیص دهند.

در آپاندیسیت، درد معمولا در سمت راست و پایین شکم احساس می شود و می تواند با علائمی مانند حالت تهوع و استفراغ همراه باشد که بسیار شبیه به سنگ کلیه است.

علاوه بر این، علائم سنگ کلیه مانند خون در ادرار، ادرار بدبو و تکرر ادرار می تواند به عفونت دستگاه ادراری مرتبط باشد. در این حالت ممکن است بیمار درد زیر شکم و ادرار کدر یا خونی را تجربه کند. بنابراین تشخیص دقیق برای پزشکان بسیار مهم است.

درد ناگهانی و شدید شکم ناشی از سنگ کلیه نیز می تواند بیماران را گمراه کند که فکر کنند عفونت باکتریایی معده هستند. بسیاری از مردم تا زمانی که احساس درد شدید نکنند نمی دانند سنگ کلیه دارند و این ممکن است باعث شود که آنها با عفونت معده یا مسمومیت غذایی اشتباه گرفته شوند. در هر دو مورد، بیماران ممکن است حالت تهوع و استفراغ را تجربه کنند که به تشخیص اشتباه کمک می کند.

بنابراین توجه به علائم و نشانه ها و مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق بسیار مهم است تا درمان مناسب انجام شود.

روش‌های پیشگیری از بیماری سنگ کلیه

برای پیشگیری از سنگ کلیه، تغییرات کوچکی در رژیم غذایی و عادات روزمره می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی داشته باشد.

1- هیدراته بمانید

یکی از مؤثرترین روش‌ها برای جلوگیری از تشکیل سنگ‌های کلیه، حفظ سطح مناسب هیدراتاسیون است. نوشیدن مقدار کافی آب، به‌ویژه در طول روز، از غلیظ شدن ادرار جلوگیری کرده و به حل‌شدن نمک‌های ادراری که می‌توانند منجر به تشکیل سنگ شوند، کمک می‌کند.

علاوه بر آب، نوشیدنی‌هایی مانند لیموناد و آب‌پرتقال که سرشار از سیترات هستند، می‌توانند به کاهش خطر تشکیل سنگ کلیه کمک نمایند. توصیه می‌شود که افراد به طور متوسط روزانه حدود هشت لیوان مایعات بنوشند.

این مقدار ممکن است باتوجه‌به فعالیت‌های بدنی، شرایط آب‌وهوایی یا سابقه ابتلا به سنگ کلیه تغییر کند. برای ارزیابی میزان هیدراتاسیون، می‌توان به رنگ ادرار توجه کرد؛ رنگ ادرار باید شفاف یا زرد کم‌رنگ باشد.

2- از غذاهای غنی از کلسیم بیشتر استفاده کنید

دررابطه‌با مصرف کلسیم، باید توجه داشت که سنگ‌های کلیه عمدتاً از نوع اگزالات کلسیمی هستند و این امر ممکن است برخی افراد را به فکر کاهش مصرف کلسیم بیندازد.

اما تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی با محتوای پایین کلسیم می‌توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه و همچنین پوکی‌استخوان را افزایش دهند. در عوض، مصرف کلسیم از منابع غذایی مانند شیر، پنیر و ماست کم‌چرب به‌جای مکمل‌های کلسیم، می‌تواند به کاهش خطر تشکیل سنگ کمک کند.

مکمل‌های کلسیم در برخی موارد ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهند، بنابراین توصیه می‌شود که مصرف آن‌ها همراه با غذا انجام شود تا از عوارض احتمالی جلوگیری گردد.

3- کاهش مصرف سدیم

رژیم غذایی حاوی نمک بالا به‌عنوان یکی از عوامل مؤثر در افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه کلسیمی شناخته می‌شود. به نقل از بنیاد مراقبت‌های اورولوژی، مصرف زیاد نمک باعث می‌شود که کلسیم موجود در ادرار به طور مؤثری به خون بازجذب نشود. این موضوع منجر به افزایش سطح کلسیم در ادرار می‌شود که می‌تواند به تشکیل سنگ کلیه منجر شود.

کاهش مصرف سدیم نه‌تنها به کاهش سطح کلسیم در ادرار کمک می‌کند، بلکه می‌تواند خطر ابتلا به سنگ کلیه را نیز به طور قابل‌توجهی کاهش دهد. برای کنترل مصرف سدیم، خواندن دقیق برچسب‌های مواد غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است.

غذاهایی که معمولاً به‌خاطر محتوای بالای سدیم‌شان شناخته شده‌اند شامل موارد زیر هستند:

– غذاهای فراوری شده، نظیر چیپس و کراکر

– سوپ‌های کنسرو شده

– سبزیجات کنسرو شده

– گوشت‌های فراوری شده مانند گوشت ناهار

– چاشنی‌های حاوی سدیم

– غذاهایی که حاوی مونوسدیم گلوتامات هستند

– مواد غذایی با نیترات سدیم

– محصولات حاوی بی‌کربنات سدیم (جوش‌شیرین)

برای افزایش طعم و مزه غذاها بدون استفاده از نمک، می‌توان از گیاهان تازه یا ترکیب‌های چاشنی گیاهی بدون نمک بهره گرفت. این روش نه‌تنها طعم غذاها را بهبود می‌بخشد؛ بلکه به حفظ سلامت کلیه‌ها نیز کمک می‌کند.

4- کاهش مصرف غذاهای غنی از اگزالات

برخی از سنگ‌های کلیه از اگزالات ساخته شده‌اند، ترکیبی طبیعی که در غذاها یافت می‌شود و با کلسیم موجود در ادرار متصل می‌شود و سنگ کلیه را تشکیل می‌دهد. محدودکردن غذاهای غنی از اگزالات ممکن است به جلوگیری از تشکیل سنگ کمک کند.

غذاهای سرشار از اگزالات عبارت‌اند از:

– اسفناج

– شکلات

– سیب‌زمینی شیرین

– قهوه

– چغندر

– بادام‌زمینی

– ریواس

– محصولات سویا

– سبوس گندم

اگزالات و کلسیم قبل از رسیدن به کلیه‌ها در دستگاه گوارش به یکدیگر متصل می‌شوند، بنابراین اگر غذاهای پر اگزالات و غذاهای غنی از کلسیم را به طور هم‌زمان مصرف کنید، تشکیل سنگ سخت‌تر می‌شود.

5- پروتئین حیوانی کمتری بخورید

مصرف مکرر پروتئین‌های حیوانی ممکن است به‌سلامت کلیه‌ها آسیب برساند. این نوع پروتئین‌ها غالباً دارای خاصیت اسیدی هستند که می‌تواند سطح اسیداوریک را در بدن افزایش دهد. افزایش سطح اسیداوریک می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی همچون سنگ کلیه ناشی از اسیداوریک و همچنین سنگ‌های اگزالات کلسیم گردد.

به همین دلیل، توصیه می‌شود افراد در مصرف برخی از منابع پروتئینی حیوانی احتیاط کنند یا حتی از آنها پرهیز نمایند.

این منابع شامل:

– گوشت گاو

– مرغ

– ماهی

– گوشت خوک

با کاهش مصرف این مواد غذایی، می‌توان به بهبود سلامت کلیه و کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه کمک کرد.

در عوض، انتخاب منابع پروتئینی گیاهی می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد، زیرا این منابع علاوه بر تأمین نیازهای پروتئینی بدن، تأثیرات منفی کمتری بر سطح اسیداوریک و سلامت کلیه‌ها دارند.

تکیه بر پروتئین‌های گیاهی نه‌تنها به حفظ سلامت کلیه کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به تعادل رژیم غذایی و کاهش ریسک بیماری‌های مرتبط با کلیه نیز منجر شود.

6- از مصرف مکمل‌های ویتامین C خودداری کنید

مکمل ویتامین C که به نام اسید اسکوربیک نیز شناخته می‌شود، ممکن است خطر ایجاد سنگ کلیه را به‌ویژه در مردان افزایش دهد. بر اساس یک تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۳، مردانی که مقادیر بالایی از این مکمل را مصرف می‌کردند، دوبرابر بیشتر در معرض ابتلا به سنگ کلیه قرار داشتند.

محققان این فرضیه را مطرح کرده‌اند که ویتامین C موجود در منابع غذایی نیز می‌تواند همان خطرات را به همراه داشته باشد. این یافته‌ها به ما یادآوری می‌کند که استفاده از مکمل‌ها باید بااحتیاط صورت گیرد و بهتر است مصرف ویتامین‌ها از طریق تغذیه طبیعی موردتوجه قرار گیرد.

باتوجه ‌به این مسائل، افراد باید در انتخاب مکمل‌ها دقت بیشتری داشته باشند و در صورت امکان، از منابع غذایی غنی از ویتامین C بهره ببرند تا به حفظ سلامت کلیه‌ها و سایر ارگان‌های بدن کمک کنند.

7- استفاده از گیاهان دارویی

Chanca Piedra که به‌عنوان “شکننده سنگ” شناخته می‌شود، یکی از داروهای گیاهی شناخته‌شده در درمان سنگ‌های کلیه به شمار می‌رود. این گیاه به طور سنتی به‌عنوان یک عامل پیشگیرانه در برابر تشکیل سنگ‌های کلسیم – اگزالات مورداستفاده قرار می‌گیرد.

بر اساس اعتقادات رایج، Chanca Piedra می‌تواند به کاهش اندازه سنگ‌های موجود در کلیه‌ها نیز کمک کند. از آنجایی که سنگ‌های کلیه می‌توانند منجر به عوارض و دردهای شدیدی شوند، استفاده از این گیاه به‌عنوان یک گزینه درمانی طبیعی می‌تواند مفید باشد. تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است تا اثرات دقیق و مکانیسم عمل این گیاه به طور علمی مورد بررسی قرار گیرد.

نتیجه‌گیری و راهنمای مراجعه به پزشک

اگر پزشک شما داروهایی مثل آنتی‌بیوتیک‌ها برای مشکلات کلیوی یا مجاری ادراری تجویز کرد، حتماً باید دوز و مدت‌زمان مصرف آن‌ها را به‌دقت رعایت کنید. استفاده نادرست از داروها می‌تواند منجر به مقاومت دارویی و مشکلات جدی‌تر شود؛ بنابراین، قبل از شروع هر درمانی، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و تحت‌نظر او باشید.

اگر به دنبال یک متخصص مجاری ادراری و کلیه هستید، می‌توانید از سامانه نوبت‌گیری آنلاین دکتر فوری استفاده کنید.

این سامانه به شما این امکان را می‌دهد که به‌راحتی نوبت مشاوره تلفنی یا متنی با پزشکان متخصص اورولوژی و نفرولوژی بگیرید و در کمترین زمان به درمان خود بپردازید.