دکتر امین الله رضایی

از نخستین برخورد با دکتر امین الله رضایی، نوعی آرامش و اعتماد در بیمار ایجاد می‌شود که غالباً کمتر در دیدارهای نخست با پزشکان مشاهده می‌شود. او با برخوردی صمیمی و متناسب با فرهنگ و آداب استان فارس، به‌جای استفاده از واژه‌های پیچیدهٔ تخصصی، در کلامش گاه از عبارات محاوره‌ای رسمی بهره می‌گیرد تا ارتباط با بیمار ساده‌تر و صمیمی‌تر باشد. در سال‌های متمادی کار در تخصص داخلی، دکتر رضایی دستاوردهای قابل‌توجهی در تشخیص و درمان بیماری‌های پیچیدهٔ سیستم گوارش و دستگاه گردش خون داشته است. او باور دارد هر بیماری ذره‌ای از هویت و سبک زندگی بیمار را در خود جای‌داده است و پزشک باید پیش از هر چیز، با گوش‌دادن دقیق به شرح‌حال بیمار، دریچه‌ای نو به درمان بگشاید. این رویکرد منجر شده است که بسیاری از بیماران پیش‌تر ناامید از درمان، دوباره امید را در چشمان خود بازیابند. دکتر رضایی در اتاق معاینه، بین آمار و ارقام آزمایشگاهی و علائم بالینی، همواره به صدای قلب بیمار هم گوش می‌دهد. او می‌گوید: «آزمایش و تصویر فقط قطعات پازل‌اند؛ شما باید خودتان را به‌عنوان متولی پازل ببینید که می‌خواهد قطعهٔ آخر را در جای درست بنشاند.» این جمله شاید در نگاه نخست، ساده به نظر آید؛ اما درک آن تنها از پزشکانی برمی‌آید که بارهاوبارها در مواجهه با تفاوت‌های فردی بیماران، حس مسئولیتشان تقویت شده باشد. در مواجهه با بیماری‌های مزمن داخلی، مثل دیابت کنترل‌نشده یا پیشرفته‌ترین مراحل بیماری کبد، دکتر رضایی معتقد است باید پلن درمانی را فراتر از نسخه‌های دارویی تعریف کرد. او با ایجاد کانال ارتباطی اختصاصی برای بیمارانش، ضمن پیگیری روزانه وضعیت علائم، به سؤالات و نگرانی‌های آن‌ها در خارج از ساعات مطب پاسخ می‌دهد. این همراهی همیشه باعث شده بیماران با آرامش خاطر بیشتری روند درمان را دنبال کنند. در حیطهٔ علمی نیز دکتر رضایی چند مقالهٔ پژوهشی در مجلات داخلی با درجهٔ عالی منتشر کرده است که محور آن‌ها به بررسی ترکیبات گیاهی کم عارضه در تسکین التهابات گوارشی اختصاص داشته است. او بارها در همایش‌های تازه برگزارشده، تجربیات خود را پیرامون ترکیب داروهای شیمیایی و گیاهی برای کاهش عوارض جانبی توضیح داده است، به‌گونه‌ای که شرکت‌کنندگان حس می‌کردند با یک بالینگر متعهد و دغدغه‌مند روبه‌رو هستند، نه صرفاً یک سخنران کنفرانس. روش کار در مطب دکتر رضایی با تمرکز بر سبک زندگی آغاز می‌شود؛ او نه‌تنها دارو تجویز می‌کند، بلکه توصیه‌هایی دربارهٔ اصلاح الگوهای خواب و رژیم غذایی نیز ارائه می‌دهد. در ملاقات‌های بعدی، شخصاً پرسش می‌کند که آیا تغییرات کوچک این توصیه‌ها قابل‌اجرا بوده یا از نظر عملی با چالش مواجه شده است. این پیگیری دقیق و مادام‌العمر موجب افزایش تعهد بیمار به درمان و کاهش مراجعات ناشی از بی‌توجهی به سبک زندگی می‌شود. نکتهٔ جالب در رفتاردرمانی دکتر رضایی این است که او به اهمیت حمایت روانی از بیماران باور دارد. برای مثال، در مراجعهٔ خانواده‌هایی که یکی از عزیزانشان دچار بیماری جدی است، سعی می‌کند ابتدا آرامش را در فضا حاکم کند و بعد به جزئیات بیماری بپردازد. او معتقد است استرس نقش پررنگی در تشدید بسیاری از بیماری‌های داخلی دارد و مقابله با آن، نیروی درمان را تقویت می‌کند. در کنار همهٔ این‌ها، منش دکتر رضایی به‌گونه‌ای است که به هر بیمار به چشم یک هم‌سفر در مسیر بهبود نگاه می‌کند. او گاه برای بیمارانی که مسافت طولانی تا مطب دارند، فرصت مشاورهٔ آنلاین قائل شده و مطب را به‌مثابهٔ خانهٔ دوم آن‌ها می‌بیند. این نگاه صمیمی و حمایت‌گرانه باعث شده که بیمار احساس نکند مقابل یک نهاد خشک و سازمانی قرار گرفته است. از سوی دیگر، رویکرد دکتر رضایی در پذیرش بیماران اضطراری نیز قابل‌تحسین است. بدون توجه به زمان پر شدن ظرفیت روزانه، در مواقع لزوم، برخی از وقت‌ها را برای موارد ضروری خالی نگه می‌دارد. بسیاری از همشهریان شیرازی روایت می‌کنند که در اوج شب یا ایام تعطیلات، توانسته‌اند با تماس تلفنی، نوبت اورژانسی دریافت کنند و جان خود یا عزیزانشان را نجات دهند. در مجموع، سبک‌کار و منش دکتر امین‌الله رضایی نه فقط در چارچوب درمان و معاینه خلاصه می‌شود، بلکه در تعریف یک رابطهٔ انسانی و حمایتی گسترده برای بیماران خود جلوه‌گر است. او با تلفیق دانش به‌روز پزشکی و مهارت‌های ارتباطی، الگویی از یک پزشک تمام‌عیار ارائه داده است که با هر مراجعه، بیماران را به مرحلهٔ جدیدی از احساس امنیت و امید می‌برد.