دکتر طهمورث نیکنام

دکتر طهمورث نیکنام را بیماران اغلب با ترکیبی از تسلط علمی، آرامش بالینی و احساس مسئولیت به یاد می‌آورند. وقتی با مشکل تنفسی روبه‌رو می‌شوید، نه فقط یک علامت را می‌بینید؛ بلکه تأثیر آن علامت بر خواب، کار، روابط خانوادگی و کیفیت زندگی را هم لمس می‌کنید. دکتر نیکنام این نکته را خوب می‌داند و همیشه در نخستین تماس خود با بیمار می‌کوشد تصویر کامل‌تری بسازد: چه زمانی علائم آغاز شده، چه چیزی آن را بهتر یا بدتر می‌کند، چه درمان‌هایی قبلاً انجام شده و مهم‌تر از همه چه هدفی از درمان برای بیمار اولویت دارد. رویکرد کلینیکی ایشان ترکیبی از معاینهٔ دقیق، استفادهٔ هدفمند از ابزارهای تشخیصی و اولویت‌گذاریِ آزمون‌ها است؛ یعنی هر تستی فقط وقتی درخواست می‌شود که جوابِ آن بتواند مسیر درمان را تغییر دهد. این شیوه باعث می‌شود هزینه‌ها منطقی و زمانِ بیمار هدر نرود. برای شکایت‌هایی مثل سرفهٔ مزمن، تنگی نفس پیش‌رونده، خلط خونی، عفونت‌های مکرر ریوی، یا اختلالات عملکردی ریه، مجموعه‌ای از ارزیابی‌ها شامل اسپیرومتری، گازهای شریانی، تصویربرداری قفسهٔ سینه و در صورت نیاز CT به‌صورت هدفمند و مرحله‌ای انجام می‌شود. یکی از حوزه‌های تخصصی دکتر نیکنام مدیریت بیماری‌های مزمن تنفسی است: آسم، COP D، برونشکتازی و بیماری‌های بینابینی ریه. در این موارد درمان صرفاً تجویز دارو نیست؛ برنامه‌ای چندوجهی لازم است که شامل بازتوانی ریوی، آموزش کنترل علائم، اصلاح سبک زندگی (از جمله ترک سیگار و مدیریت وزن)، و پیگیری منظم برای تعدیل داروها باشد. دکتر نیکنام به بیماران خود می‌آموزد چگونه داروها را به‌درستی مصرف کنند، در زمان حملهٔ تنگی نفس چه اقداماتی لازم است و چه علائمی هشداردهنده‌اند که باید فوراً مراجعه کنند. در موارد عفونت‌های حاد یا عودکنندهٔ ریه، رویکرد او تلفیقی از مدیریت دارویی دقیق، ارزیابی خطر عوارض و هماهنگی با تیم بیمارستانی است. گاهی نیاز به اکسیژن‌درمانی، ترخیص هدفمند و برنامهٔ ترخیصِ دقیق وجود دارد تا ریسک بازگشت بیمار یا بستری مجدد کاهش یابد. در عفونت‌های مقاوم یا موارد پیچیده، ایشان به‌سرعت تیم‌های مرتبط را فعال می‌کند تا درمانِ چندرشته‌ای صورت گیرد. بعد از پاندمیِ COVID-19، موضوعِ «کووید طولانی» به اولویت بسیاری از بیماران تبدیل شد؛ دکتر نیکنام در ارزیابی و مدیریت بیماران پس از کرونا تجربهٔ قابل‌توجهی دارد. برنامه‌های بازتوانی تنفسی، مدیریت خستگی و بازگشت تدریجی به فعالیت‌های روزمره در کنار ارزیابی عملکرد ریوی و درمان علائمِ مقاوم، بخش‌هایی از رویکرد او هستند. هدف در این بیماران، بازگرداندنِ قابل‌اتکا توان و کیفیت زندگی است، نه صرفاً کاهش اعداد آزمایشگاهی. استفادهٔ صحیح از فناوری‌های تشخیصی برای ایشان مهم است؛ اما هرگز جایگزینِ معاینهٔ بالینی و گفتگو با بیمار نمی‌شود؛ اسپیرومتری، تست‌های عملکردی، تصویربرداری پیشرفته و آزمایش‌های اختصاصی همه در جای خود ارزش دارند؛ اما اولویت همیشه پاسخ‌گویی به سؤالِ بالینیِ بیمار است. این دید متعادل از تجهیزات و انسان، به تصمیم‌گیری‌های معقول و اثربخش منجر می‌شود. بعد علمیِ کار همراه با بعد انسانی است: درمانِ بیماری ریوی اغلب با اضطراب و ترس همراه است. ترس از ناتوانی در نفس‌کشیدن، ترس از ناتوانی شغلی یا دخالت در نقش‌های خانوادگی. دکتر نیکنام علاوه بر درمان فیزیکی، آموزشِ خانواده و حمایتِ روانی را نیز جدی می‌گیرد؛ در صورت نیاز بیماران به مشاورهٔ روان‌شناسی یا گروه‌های حمایتی ارجاع می‌شوند تا جنبه‌های روانیِ بیماری هم پوشش داده شود. تیم محوری از دیگر وجوه کار اوست. مدیریت بیماری‌های پیچیدهٔ ریوی نیاز به هماهنگی با رادیولوژی، آزمایشگاه، پرستاری تخصصی و فیزیوتراپی دارد؛ دکتر نیکنام جلسات بین‌رشته‌ای را برای پرونده‌های پیچیده برگزار می‌کند تا بهترین تصمیم با درنظرگرفتن دیدگاه‌های مختلف اتخاذ شود. همین همکاری باعث شده مراقبتِ ریوی در مجموعهٔ تحت مدیریت او منسجم‌تر و قابل‌پیگیری‌تر باشد. او به آموزش مداوم و ارتقای کیفیت خدمات اهمیت می‌دهد: تشکیل کارگاه‌هایی برای تکنسین‌های اسپیرومتری، آموزش پرستاران در استفاده از دستگاه‌های تنفسی و به‌روزرسانیِ پروتکل‌های درمانی، همه جزو برنامه‌های اوست. نیز برای دسترسی آسان‌تر بیماران، نوبت‌دهی الکترونیک از طریق سایت «دکتر فوری» برقرار است و تیم مطب پیش از ویزیت راهنمایی‌های لازم جهت آماده‌سازی و انجام تست‌ها را ارائه می‌دهد. در پایان؛ مراجعه به دکتر طهمورث نیکنام به معنی انتخاب پزشکی است که هم دانش روز را به کار می‌گیرد و هم انسان را می‌بیند. او درمان را فراتر از نسخه می‌داند: آموزشی که به بیمار می‌دهد، پیگیری که انجام می‌شود و برنامهٔ بازتوانیِ شخصی‌سازی‌شده همگی در راستای بازگرداندنِ کیفیت زندگی و استقلال بیمار طراحی می‌شوند.